Minister Asscher publiceerde op 22 juni jl. zijn langverwachte brief rondom WGA, met de bedoeling tegemoet te komen aan de wens van de private verzekeraars om een meer “level playing field” tussen publiek en privaat te creëren.

Verzekeraars leden de afgelopen paar jaar miljarden schade op hun WGA portefeuille, enerzijds doordat er slecht schademanagement werd toegepast, maar anderzijds ook doordat een werkgever de mogelijkheid heeft om, met achterlating van zijn schade bij de verzekeraar, terug te stappen naar publiek UWV en daar een minimumpremie van 0,12% te betalen. De verzekeraar moet dan de uitkeringen WGA blijven betalen (en de gemiddelde verblijfsduur in de WGA is 8 jaar …), maar ontvangt daar geen premie meer voor. UWV ontvangt een minimumpremie en factureert achteraf, twee jaar na het ontstaan van nieuwe schade, pas een premie gebaseerd op de schade van de werkgever.

De Minister heeft met zijn brief getracht dit euvel te repareren. Hij doet dit met de volgende voorgestelde maatregelen:

  • Wanneer een werkgever terugstapt van privaat naar publiek, wordt zijn publieke premie berekend met medeneming van zijn private schade.
  • Waneer een werkgever overstapt van publiek naar privaat, mag hij zijn opgebouwde schade achterlaten in het publieke bestel.

Daarmee factureert UWV teveel premie aan terugstappende werkgevers. Dit teveel aan premie wordt gebruikt om de achtergelaten schade van uitstappende werkgevers te financieren.

Voldoet de Minister nu aan zijn opzet?

Aan de ene kant wel: immers, de nadruk komt te liggen op schadelastbeheersing voor de werkgever die structureel een lage premie wil betalen, want alleen door dat te doen kan hij dit realiseren. Het premiehoppen van privaat naar publiek wordt onaantrekkelijk gemaakt.Aan de andere kant: het achterlaten van de huidige schade bij UWV is nu juist wat overstappen bevordert, omdat het financieel aantrekkelijk is, niet omdat een werkgever op zoek is naar de beste schadelastbeheersing.Laten we zeggen dat het tweede een tijdelijk effect zal hebben en bedoeld is om de private markt wat meer in beweging te krijgen. Uiteindelijk bodemt het dan uit op een redelijke premie voor de beste schadelastbeheersing publiek of privaat.

Wie de winnaar wordt, weten we in 2020. Ik zal u dan hierover informeren 😉